بیماربهای قلبی عروقی سر دسته بیماریهای هستند که در دنیای صنعتی امروز سبب مرگ و میر و ناتوانی می شوند . سالانه 50% مرگ و میرها به این علت می باشد و گروهی که زنده می مانند به نوعی با آن گریبانگیر خواهند بود . در ایالت متحده بیش از 14 میلیون نفر از بیماریهای عروق کرونری (CAD) یا عوارض آن مثل : نارسایی احتقانی فلبی (CHF) ، آنژین صدری و آریتمی رنج می برند . از این تعداد حدود یک میلیون بیمار از انفارکتوس حاد قلب ، جان سالم به در می برند و09000 3 بیمار تجت عمل بای پس عروق کرونر (در سال ) قرار می گیرند که نیاز به بازتوانی قلب پیدا می کنند. قبلا" بازتوانی قلب برای بیماران کم ریسک تری که می توانستند بدون مشکل ورزش کنند در نظر گرفته می شده است ، امروزه با تحولات سریعی که در درمان بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر اتفاق افتاده ،بیماران مناسب برای برنامه های بازتوانی قلب را تغییر داده است . در حال حاضر بیمارانی که تحت آنژیوپلاستی عروق کرونری ، CABG ، قرار می گیرند نیز به عنوان یک زیر گروه که می توانند برای برنامه های بازتوانی قلبی مناسب باشند، در نظر گرفته می شوند. علاوه بر اینها بیماران مبتلا به CHF نیز از روشهای تغییر شکل یافته این برنامه سود خواهند برد . به این لیست باید بیماران پیوند قلب و بیماران سکته قلبی را اضافه کرد .
منظور از توانبخشی قلب ، معکوس کردن ناتوانی های است که به علت تغییرات جسمی و روحی ناشی از حوادث قلبی بوجود می آیند.
مهمترین اهداف توان بخشی بیماران قلبی عبارت است از :
1-کاهش اثرات فیزیکی و روحی بیماران قلبی
2-کاهش خطر انفارکتوس مجدد و یا مرگ ناگهاتی
3-کاهش علائم بیماری
4-یه تاخیر انداختن روند آترواسکلروز با ارائه برنامه های ورزشی ، آموزشی ، مشاوره ها و تغییر فاکتورهای خطر
5-بازگرداندن بیماران قلبی به وضعیت مطلوب در روابط خانوادگی و اجتماعی
امروزه مراکز معتبر درمان بیماریهای قلبی در سراسر جهان ، بخش ویژه ای را به نام بخش توان بخشی قلبی به این بیماران اختصاص داده اند . در این بخش نیروهای متخصص مثل : متخصص داخلی قلب ، جراح قلب ، طب فیزیکی و توان بخشی ، روانپزشک ، فیزیو تراپیست ، کاردرمان ، مددکار اجتماعی ، تغذیه و ... بیماران را با توجه به توانایی های متناسب با بیماریشان راهنمایی می کننذ تا بیمار به تدریج عملا" به توانایی در انجام فعالیت های که قبلا" به آن اشتغال داشته است باز گردد.
در واقع توانبخشی قلبی یک بر خورد Interdisciplinery با بیماران دچار محدودیت های عملکرد ثانویه به بیماریهای قلبی است که موجب ایجاد یک حاشیه امن وسیعتر برای انجام فعالیت های معمول بیمار می گردد.